اخبار اقتصادی کانادا تغییر در سیاست مهاجرت فدرال و پیامدهای بالقوه آن را برجسته کرده است. تصمیم برای کاهش اهداف مهاجرت نگرانی‌هایی را در مورد خطرات اقتصادی و پیامدهای اجتماعی ایجاد کرده است.

این مقاله به بررسی رابطه بین مهاجرت و رشد اقتصادی می پردازد و بررسی می کند که چگونه تغییرات در سطوح مهاجرت ممکن است بر توانایی کانادا برای جلوگیری از رکود اقتصادی و حفظ رونق طولانی مدت تأثیر بگذارد. همچنین به تأثیرات اجتماعی گسترده‌تر تغییر الگوهای مهاجرت در کشوری می‌پردازد که مدت‌هاست برای تقویت نیروی کار و ایجاد نوآوری به تازه واردان متکی بوده است.

اقتصاد کانادا رشد قابل توجهی را تجربه کرده است که ناشی از مهاجرت است و نقش مهمی در جلوگیری از رکود و تقویت بالقوه توسعه دارد. افزایش جمعیت این کشور قابل توجه بوده است، به طوری که سطوح مهاجرت به طور قابل توجهی به توسعه اقتصادی کمک می کند.

در اول ژانویه 2024، جمعیت کانادا به 40,769,890 نفر رسید که نسبت به سال قبل 1,271,872 نفر افزایش داشته است. این بالاترین نرخ رشد سالانه جمعیت (+ 3.2٪) از سال 1957 است. اکثریت قریب به اتفاق (97.6٪) از این رشد ناشی از مهاجرت بین المللی است که تنها 2.4٪ به افزایش طبیعی نسبت داده می شود..

مهاجرت تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد کانادا دارد و به پر کردن شکاف‌های موجود در بازار کار و ارتقای رشد نیروی کار کمک می‌کند. مهاجران 32 درصد از صاحبان مشاغل با کارکنان حقوق بگیر را تشکیل می دهند که مشاغل محلی را در بخش های مختلف ایجاد می کنند. آنها همچنین بخش قابل توجهی از نیروی کار را در بخش های حیاتی مانند مراقبت های بهداشتی تشکیل می دهند که از هر چهار کارگر یک نفر را نمایندگی می کنند..

تأثیر مهاجرت به ویژه در بخش های خاص مشهود است. در صنعت مراقبت های بهداشتی، مهاجران 23 درصد از پرستاران ثبت نام شده و 36 درصد از پزشکان را تشکیل می دهند.. بخش فناوری نیز منتفع شده است، به طوری که 34 درصد از کارگران در خدمات تحقیق و توسعه علمی متولد خارج هستند. علاوه بر این، بخش غذا و نوشیدنی بیش از یک نفر از هر چهار کارگر مهاجر را استخدام می کند، که آن را به کارفرمای برتر برای تازه واردان تبدیل می کند..

• کانادا اخیراً تغییر قابل توجهی در سیاست مهاجرت خود اعلام کرده است که هدف آن توقف رشد جمعیت در کوتاه مدت برای دستیابی به رشد پایدار در بلند مدت است. برنامه جدید سطوح مهاجرت برای سال های 2025-2027 شامل اهداف کاهش یافته برای پذیرش مقیم دائم است. در سال 2025، کانادا قصد دارد از 395000 مقیم دائم پذیرایی کند که نسبت به هدف قبلی 500000 کاهش یافته است.. این کاهش در سال‌های بعدی نیز ادامه می‌یابد، با هدف‌گذاری 380000 در سال 2026 و 365000 در سال 2027..

دولت این کاهش را به عنوان پاسخی به نگرانی ها در مورد تأثیر رشد سریع جمعیت بر زیرساخت ها و اقتصاد کانادا توجیه می کند. نخست وزیر جاستین ترودو بر نیاز به یک برنامه مهاجرت کنترل شده که نیازهای اقتصادی را با رشد پایدار متعادل می کند، تاکید کرد.. دولت قصد دارد تا پایان سال 2026 جمعیت مقیم موقت را به 5 درصد از کل جمعیت کانادا کاهش دهد.. این تصمیم بر بخش‌های مختلف از جمله مسکن، بهداشت و درمان و بازار کار تأثیر دارد.

در مقایسه با برنامه های قبلی مهاجرت، اهداف جدید کاهش قابل توجهی را نشان می دهد. هدف 2025 برای 395000 مقیم دائم 21 درصد کمتر از هدف سال 2024 است.. علاوه بر این، دولت اهداف کنترل شده ای را برای ساکنان موقت، از جمله دانشجویان بین المللی و کارگران خارجی، معرفی کرده است.

در سال 2025، کانادا قصد دارد از 305900 دانشجوی جدید نیازمند مجوز تحصیل و 367750 کارگر موقت جدید که نیاز به مجوز کار دارند استقبال کند.. این تغییرات منعکس کننده یک رویکرد جامع تر برای مدیریت سطوح مهاجرت و تأثیر اقتصادی آنها بر پیشگیری از رکود و رشد بالقوه است.

کاهش سطح مهاجرت در کانادا می تواند عواقب اقتصادی قابل توجهی داشته باشد و به طور بالقوه رکود اقتصادی مورد انتظار در سال 2024 را عمیق تر کند. طبق گزارش Desjardins، اگر دولت فدرال سیاست هایی را برای کاهش پذیرش افراد غیردائم (NPR) به صفر ارائه دهد، تولید ناخالص داخلی واقعی کانادا می تواند کاهش یابد. 0.7 درصد در سال 2024. این انقباض شدیدتر از پیش‌بینی پایه فعلی یعنی رشد 0.1 درصدی برای همان سال خواهد بود.

کاهش سطح مهاجرت می تواند تأثیرات گسترده ای بر بازار کار کانادا داشته باشد. با جمعیت سالخورده، مهاجران نقش حیاتی در حفظ نیروی کار قوی دارند. اکثر مهاجران جوان و در سن کار هستند که به طور قابل توجهی در رشد نیروی کار در دهه گذشته نقش داشته است.. محدود کردن مهاجرت می‌تواند به کمبود نیروی کار جدید منجر شود، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند مراقبت‌های بهداشتی و حمل‌ونقل که هنوز تقاضای زیادی برای کارگران دارند.

مهاجرت یکی از محرک های اصلی رشد اقتصادی کانادا بوده است و به این کشور کمک می کند تا با تقویت کل هزینه های مصرف کننده از رکود جلوگیری کند. این امر به‌ویژه در زمانی که هزینه‌های سرانه به دلیل پرداخت سود بالای وام مسکن کاهش یافته است، بسیار مهم بوده است..

محدود کردن مهاجرت می تواند تعداد مصرف کنندگان جدید در اقتصاد را کاهش دهد و به طور بالقوه رشد تولید ناخالص داخلی و هزینه های مصرف کننده را کاهش دهد. از آنجایی که کانادا وارد مرحله بهبودی می شود، به مصرف کنندگان در داخل کشور نیاز دارد تا برای جبران کندی رشد ناشی از مهاجرت، هزینه های خود را افزایش دهند.

تغییر در سیاست مهاجرت فدرال پیامدهای مهمی برای بازار مسکن کانادا دارد. با پیشی گرفتن رشد جمعیت از ساخت واحدهای مسکونی جدید، نگرانی ها در مورد استطاعت و در دسترس بودن تشدید شده است.. افزایش سریع سطح مهاجرت بر بخش مسکن به ویژه در مراکز شهری بزرگ مانند تورنتو و ونکوور فشار وارد کرده است. این عدم تطابق بین رشد جمعیت و عرضه مسکن به موضوعی حیاتی برای سیاست‌گذاران تبدیل شده است.

افکار عمومی در مورد مهاجرت در سال های اخیر تغییر کرده است. در حالی که کانادایی ها به طور سنتی از مهاجرت حمایت می کردند، نگرانی فزاینده ای در مورد توانایی این کشور برای ادغام موثر تازه واردان وجود دارد.

نظرسنجی Leger در سال 2019 نشان داد که 63 درصد از پاسخ دهندگان معتقد بودند که دولت باید به دلیل نگرانی های مربوط به ادغام، محدود کردن سطوح مهاجرت را در اولویت قرار دهد.. با این حال، نگرش ها نوسان داشته است، نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که تعداد کانادایی هایی که فکر می کنند سطح مهاجرت بسیار بالا است کاهش یافته است..

افزایش سریع سطوح مهاجرت، پرسش هایی را در مورد انسجام اجتماعی و ادغام ایجاد کرده است. رویکرد کانادا به چندفرهنگی از لحاظ تاریخی موفقیت آمیز بوده است، اما سرعت کنونی مهاجرت چالش های جدیدی را ایجاد کرده است. مسائلی مانند شناسایی اعتبار برای مهاجران بسیار ماهر و حضور بیش از حد تازه واردان در موقعیت های کم درآمد به عنوان نگرانی های مهم مطرح شده است..

این چالش‌ها نیاز به بهبود استراتژی‌های ادغام را نشان می‌دهند تا اطمینان حاصل شود که مهاجران می‌توانند به طور کامل به اقتصاد و جامعه کانادا کمک کنند و به طور بالقوه خطر رکود اقتصادی را کاهش دهند و رشد اقتصادی بلندمدت را تقویت کنند.

رویکرد کانادا به مهاجرت تأثیر قابل توجهی بر ثبات اقتصادی و پتانسیل رشد آن دارد. تغییر اخیر در سیاست فدرال، با هدف کاهش رشد جمعیت، سؤالاتی را در مورد توانایی این کشور برای جلوگیری از رکود و حفظ شتاب اقتصادی خود ایجاد می کند. این تغییر می‌تواند بخش‌های مختلف، از مسکن گرفته تا مراقبت‌های بهداشتی را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است پویایی بازار کار را که مدت‌ها برای پر کردن شکاف‌های حیاتی به تازه واردان متکی بوده، تغییر دهد.

به طور خلاصه، یافتن تعادل مناسب بین مهاجرت کنترل شده و رشد پایدار برای آینده کانادا بسیار مهم است. این کشور با چالش پرداختن به نگرانی های فوری مانند قیمت مسکن مواجه است و در عین حال از مزایای بلندمدت مهاجرت استفاده می کند. همانطور که کانادا این تغییرات را دنبال می کند، باید خطرات اقتصادی و پیامدهای اجتماعی را به دقت در نظر بگیرد تا آینده ای مرفه و فراگیر برای همه ساکنانش تضمین کند.

منبع